ကိုင္း...လုပ္ခ်င္တာလုပ္ျပီ

ပာဲ..ပာဲ... စလံုးကိုေရာက္ အလုပ္ကေလးရလို႕ ကြန္ျပဴတာဝယ္ျပီးတဲ့ သကာလ ဘေလာ့ေလာကထဲ ျပန္လည္ဝင္ေရာက္လာပါျပီ။ ဒန္ တန္႕ ဒန္......

ေခါင္းအံုးစြပ္မ်ားႏွင့္ က်ေနာ္

က်ေနာ္ ့ အသက္၁၈ႏွစ္မွာမွ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ဖူးတာ..ရန္ကုန္ကို ပထမဆံုးေရာက္ေတာ့ ဆူးေလတဝိုက္၊ ပန္းဆိုးတန္း နဲ႕ နာမည္ေက်ာ္လွည္းတန္းကို ေရာက္တယ္ အဲဒီမွာ ေခါင္းအံုးစြပ္ ဝတ္ထားတဲ့ေကာင္မေလးေတြ စေတြ႕တာပဲ..နားရွဳပ္သြားလား..ေခါင္းအံုးစြပ္ေလ..ဦးေမတၱာေျပာတဲ့ပာာေလ..အျငိမ့္တစ္ခုထဲမွာပါ..ဦးေမတၱာတို႕ကေျပာတယ္..ငါတို႕ေတာ့ ဝတ္စရာမရိွရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး ေခါင္းအံုးစြပ္ေကာက္စြပ္လိုက္ရင္ စကပ္ျဖစ္တယ္ဆိုတာေလ..ပာဲ..ပာဲ..ေခါင္းအံုးစြပ္ေတြေတြ႕ေတာ့ မ်က္စိကိုအနားကိုမရဘူး..ပာီး..ပာီး..ေနာက္စလံုးကို ေရာက္ေတာ့ဗ်ာ..ေခါင္းအံုးစြပ္ေတြမွ မ်ားမွမ်ားပဲ..MRTေပၚမွာ..Busေပၚမွာ..shopping Centre မွာမ်ားၾကီးဗ်ာ..က်ေနာ္နားမလည္တာတစ္ခုက...ဘာလို႕မ်ား ဒီပာာကို မက္မက္ေမာေမာဝတ္ၾကတာတုန္း..အနီးစပ္ဆံုး ေတြးႏိုင္တာတစ္ခုကေတာ့ အိုက္လို႕ပဲ..အင္း..အိုက္လို႕ပဲျဖစ္မွာပါေလ..

စလံုးေတြ႕အၾကံဳတခ်ိဳ႕

စလံုးမွာလူမ်ိဳးေပါင္းစံု ရိွသဗ်...တရုတ္..မေလး..ျမန္မာ..အို..စံုလို႕ပါပဲ..အစားေတြလည္းေပါင္းစံုရသဗ်..စားလို႕ကလည္း ေကာင္းမွေကာင္း..ေစ်းကလည္းေကာင္းမွေကာင္းပဲ..တစ္ခါတစ္ခါစားျပီးရင္..မ်က္လံုးျပဴးရတယ္..အစားအေသာက္ေျပာလို႕..ၾကံဳတုန္းရယ္စရာေလးတစ္ခုေျပာျပမယ္ဗ်..က်ေနာ္တို႕ျမန္မာႏိုင္ငံက လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ေတြမွာ ရတတ္တဲ့ ပလာတာ ဒီမွာရသဗ်..တစ္ရက္ က်ေနာ္ရယ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္ မနက္စာစားဖို႕ အိႏိၵယစားစရာေရာင္းတဲ့ဆိုင္ကုိေရာက္ေရာ...ေကာင္တာထဲမွာ ပလာတာ ေတြေတြ႕ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက ပလာတာကိုေမ့ျပီး ကီးမားလို႕ေျပာလိုက္တာ ေရာင္းတဲ့ကုလားမၾကီးက ကီးမားမပာုတ္ဘူး ပလာတာလို႕ေျပာတယ္ ႏွစ္ေယာက္သားေၾကာင္သြားျပီးမွ ေအာ္ပာုတ္တာပဲ ဒါအိႏၵိယစကားပဲသေဘာေပါက္ေတာ့တယ္..ေအာ္ ပလာတာ ပလာတာ ေျပာရင္းေတာင္စားခ်င္လာျပီ...ေနာက္တစ္ခုက အိႏိၵယစားစရာဆိုင္မွာပါပဲ ဆားလိုခ်င္လို႕ ဆားကုိ အဂၤလိပ္လိုေျပာေတာင္းတာ မရပဲ..ပါးစပ္က ဆားလို႕ ေရာင္ထြက္ေတာ့မွပဲ ေရာင္းတဲ့ ကုလားက ဆားပုလင္းထုတ္ေပးတာ ၾကံဳဘူးတယ္..ရယ္စရာေလးေတြေပါ့

ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ာ

ဘာအလုပ္မွမရိွေသးပဲ အိမ္ထဲမွာေအာင္းေနရတာေလာက္ ပ်င္းစရာမရိွဘူးဗ်ာ...သၾကၤန္ဆိုတာဘာမွန္းကိုမသိခဲ့ဘူး..စိတ္ညစ္စရာေတြ..စိတ္ရွဳပ္စရာေတြနဲ႕ပဲ ၁၃၇၀ ခုႏွစ္ကိုကူးလာခဲ့ရတယ္..ေျဖသာစရာ တစ္ခုက ဘေလာ့ေတြမွာ လိုက္ႏြဲခဲ့ရတဲ့ c box သၾကၤန္ေတြေလ..စိတ္ေျဖစရာရတာေပါ့..ပာိုလူ႕ဘေလာ့သြားလိုက္ ဒီလူ႕ဘေလာ့သြားလိုက္ ဆီဗံုးမွာ ေရေလာင္းလိုက္နဲ႕ အျပင္ကသၾကၤန္ထက္ေပ်ာ္ခဲ့ရတယ္...ဘေလာ့ဂါ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိတယ္..သူတို႕ဆီသြားလည္ရင္း ကိုယ့္ဆီလည္းလာလည္ၾကပါလို႕ ဖိတ္ရတယ္..လာလည္ၾက ဆုေတာင္းေပးၾကနဲ႕ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းခဲ့တယ္..ေပ်ာ္စရာလည္းေကာင္းတယ္..ေနာက္တစ္ခုက သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားၾကီးရခဲ့တယ္....သူတုိ႕ဆီသြားလည္ရင္း ဗပာုသုတေတြအမ်ားၾကီးရခဲ့တယ္...မသိေသးတာေတြသိရတယ္....ရယ္စရာေတြလည္းဖတ္ရတယ္...ဘေလာ့ဂါသူငယ္ခ်င္းေတြေရ..ေက်းဇူးပါခင္ဗ်ာ

အလွည့္

ေလာကဓံက
ခင္ဗ်ားတုိ႕အတြက္ေတာ့
အပ်က္ဆိုတာ မရိွေတာ့ဘူးလား
ခင္ဗ်ားဘဝရဲ႕
အက်ည္းတန္လွခ်ိန္ကကုန္ပါျပီ
ေန႕ျပီးရင္ ညလာသလို
ေႏြျပီးရင္ မိုးလာပါတယ္
ကဲ
ခင္ဗ်ားဘဝ ခင္ဗ်ားဘာသာေရြးေတာ့
ေရခ်ိဳးမွာလား ဒိုက္ထိုးမွာလား။

ဒီေန႕

ဒီေန႕ေတာ့ဘယ္မွမသြားျဖစ္ဘူးဗ်ာ...တစ္ေနကုန္အိမ္မွာပဲ စားလိုက္အိပ္လိုက္နဲ႕ ဘေလာ့တကာေလွ်ာက္လည္ေနတာ...မေန႕ညကရန္ကုန္က သူငယ္ခ်င္းနဲ႕ gtalk မွာေတြ႕ေတာ့ မစားရအေညာ္ခံ ရန္ကုန္သၾကၤန္ေၾကာင္း ၾကားလိုက္ရေသးတယ္...ဘာတဲ့ စိုင္းစိုင္းသီခ်င္းကို ဖ်က္ဆိုထားတာဆိုလား....အိုးေလးသံုးရာေပား...အိုးၾကီးငါးရာေပား...တဲ့..ပာား..ပာား..ဒီစာသားကိုၾကိဳက္လို႕ ဘေလာ့တကာလိုက္ေအာ္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ေတာင္ေမာသြားတယ္..ျမန္မာဘေလာ့ဂါေတြေတာင္ေတာ္ေတာ္မ်ားလာျပီေနာ္....က်ေနာ္ကေတာ့ေကာင္းတယ္လို႕ျမင္တယ္...ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ကူညီရိုင္းပင္းၾကတာ..မသိတာရိွရင္ ေျပာျပၾကတာ..ကိုယ္သိထားတာေလးေတြကိုမွ်ေဝၾကတာ မဂၤလာတစ္ပါးပါပဲဗ်ာ..ဝမ္းသာပါတယ္..တစ္ခ်ိဳ႕တစ္ခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ ဇာတ္လမ္းေတြ ဘာေလးေတြကို ရလို႕..ပာိ အဆင္ေျပေနၾကတာ...စင္ကာပူမွာသာလာေနရတာ စိတ္ကေတာ့ရြာမွာပဲဗ်...အဲ..အဲ..ရြာဆိုလို႕တစ္ျခားမထင္နဲ႕အံုး..စင္ကာပူမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ရြာလို႕ေခၚသဗ်..ျဖစ္ပံုကအဲဒီလုိ... က်ေနာ္လည္းရြာမွာလြမ္းစရာေလးေတြေတာ့က်န္ခဲ့တာေပါ့ဗ်ာ..ပာဲ..ပာဲ... ဒါနဲ႕စကားမစပ္ က်ေနာ္ သတိထားမိတာ တစ္ခုေျပာခ်င္လို႕ဗ်..က်ေနာ္တုိ႕ျမန္မာလူငယ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူး အခ်ိန္နဲ႕ ပတ္သက္ျပီးတလြဲျဖစ္ေနတယ္ထင္လို႕ပါ အမွန္ဆိုရင္ ျမန္မာႏွစ္ကူးသၾကၤန္စာမွာပါတဲ့ အတိုင္း အတက္ေန႕ ဘယ္ႏွစ္နာရီမွာ ႏွစ္သစ္တစ္ခုသို႕ကူးေျပာင္းပါသည္လို႕ပါတယ္ဗ်..ဥပမာ..အတာသၾကၤန္အတက္ေန႕.မြန္းလြဲ ၂ နာရီ ၃၀ မိနစ္တြင္ ၁၃၅၉ ခုႏွစ္မွ ၁၃၆၀ သို႕ကူးေျပာင္းပါသည္လို႕ပါသဗ်..စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့လည္း ဒီအခ်ိန္ကိ္ု happy new year ေအာ္ရမွာေပါ့..ေနာက္ဆံုးရက္ ဆိုျပီးဒီေလာက္ကဲေနၾကမွာကို ဘယ္သူကသတိရမွာလဲေနာ္..ပာုတ္ပါတယ္..ပာုတ္ပါတယ္..

ေျပာပါရေစ

၁၂ ရက္ေန႕က စင္ကာပူ မွာသၾကၤန္လုပ္ၾကတယ္ တိုပါးယိုးကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတာ့မေရာက္ျဖစ္ဘူး ယူးႏို႕စ္ကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေတာ့ ေရာက္ျဖစ္တယ္... က်ေနာ္က ဒီေရာက္တာ မၾကာေသးေတာ့ စင္ကာပူကသၾကၤန္ကို မေရာက္ဖူးဘူး...ဘယ္လိုမွန္းေတာင္မသိဘူး....ဒါနဲ႕သြားျဖစ္ေအာင္သြားမယ္ဆိုျပီးသြားတာ....မနက္ပိုင္းကေတာ့ က်ေနာ္ရယ္ ကိုေကာင္းတမန္ရယ္ တျခားသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္ ကလီမန္႕တိ့က ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းသြားၾကတယ္....ဘုရားလည္းဖူးရင္း..သူတို႕ေကၽြးတဲ့ စတုဒီသာလည္း စားရင္းေပါ့ဗ်ာ..ေန႕လည္ပိုင္းကိုခိုင္ျမဲကေခၚတာနဲ႕ ယူးႏို႕စ္ကဘုန္းၾကီးေက်ာင္းလိုက္သြားတာ...အိုး....ျမန္မာေတြ ျမန္မာေတြဆိုတာ အမ်ားၾကီး ယူးႏို႕စ္ဘူတာကေန ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းထိ လူတန္းၾကီး ျမင္ရတာနဲ႕ကိုေပ်ာ္စရာၾကီး ေက်ာင္းဝန္းထဲမွာလဲ စတုဒီသာေကၽြးတဲ့သူကေကၽြးနဲ႕ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းပါ့...က်ေနာ့္ ၾကည္ႏူးမွဳ႕ကခဏပါပဲဗ်ာ ေက်ာင္းအေရွ႕ဘက္မွာ တီးဝိုင္းအဖြဲ႕ဆီေရာက္ေတာ့ ၾကက္ေပ်ာက္ ငွက္ေပ်ာက္ကိုေပ်ာက္သြားတယ္ လူေတြ လူေတြ တီးဝိုင္းနဲ႕အတူမူးျပီးကေနၾကတာ...ေကာင္မေလး..ေကာင္မၾကီးေတြေကာပါတယ္...မူးေနၾကတာ...မူးေနၾကတာ....အေျပာအဆိုၾကမ္းသြားရင္ခြင့္လႊတ္ၾကပါ....က်ေနာ္ ရွက္လြန္းလို႕ပါ...ခုခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို႕အားလံုးက သူမ်ားႏိုင္ငံမွာဆိုတာ သူတို႕ေမ့ေနၾကတယ္ဗ်ာ ကၽေနာ္ ဝမ္းနည္းတယ္...ေဘးမွာရပ္ၾကည့္ေနတဲ့ သူေတြက ျမန္မာရိုးရာအတာသၾကၤန္ဆိုတာ ဒီလိုလားလို႕ထင္သြားၾကတယ္ဗ်ာ...ရပ္ၾကည့္ျပီး အံ့ၾသတဲ့ မ်က္လံုးေတြနဲ႕ၾကည့္ေနၾကတာ....က်ေနာ္ရွက္လြန္းလို႕ပါ ခြင့္လႊတ္ၾကပါဗ်ာ